Taal of cultuur?

Twintig jaar geleden toen ik voor de liefde naar Engeland verhuisde voorzag ik geen probleem met de taal. Ik had immers eindexamen VWO gedaan. Mijn Engels zou wel goed genoeg zijn.

Daarbij had ik onderschat dat het ‘Queen’s English‘ niet zo wijd verbreid is als ik aangenomen had. Een Schot, Ier of Welshman hebben net zo veel moeite om elkaar te begrijpen als een Tucker of een Limburger en een Zeeuw dat hebben. Laat staan dat deze regionale accenten voor een buitenlander goed te verstaan zijn.

Wat betekent dit voor een emigrant?

Communicatie is per definitie taalafhankelijk, de manier waarop je een gesprek voert, hoe je iemand troost, advies geeft, een bevel, etc.  De nuances in een vreemde taal zijn niet altijd even duidelijk. In het Nederlands zullen weinig mensen in het dagelijkse taalgebruik het woordje ‘stront’ of ‘neuken’ gebruiken. Toch kijken Nederlanders er niet van op als landgenoten de woorden ‘shit’ of ‘fuck’ hanteren.

De andere kant van het taalspectrum is humor. Met een grapje de kou uit de lucht halen of adrem antwoorden in een vreemde taal is moeilijker dan je denkt. Het is niet voor niets dat Nederlanders in het buitenland elkaar opzoeken, net zoals immigranten dat in Nederland doen. Men gaat er meestal van uit dat de drang naar elkaar cultuurgebonden is, waarbij men vergeet dat cultuur talig is.

Het is gemakkelijker, vertrouwd. Je hoeft minder uit te leggen. Woordspelingen, zinsneden, kennis van spreekwoorden. Niet alleen in het sociale verkeer is kennis van taal belangrijk, om je expertise in je vakgebied te bewijzen is kennis van de relevante terminologie in het bedrijfsleven doorslaggevend.

Voor mij betekende de verhuizing naar het buitenland een grote deuk in mijn zelfvertrouwen. Ineens bleek ik niet langer die zelf verzekerde (toen nog) jongedame te zijn, maar een hakkelend, verlegen humorloos meisje dat soms ongewild bot overkwam doordat ik de nuances in de taal niet kende.

Wat een verschil met kinderen die tweetalig opgroeien. Zij leren volwaardig in verschillende talen te communiceren. Alleen de uitzonderlijk getalenteerden zal het nog lukken om een tweede taal volledig te gaan beheersen na hun tiende jaar.

Nu woon ik in Spanje. Inmiddels weet ik dat mijn Spaans nooit het niveau van mijn moedertaal zal halen. Daardoor zijn er soms misverstanden, vroeger zou ik gedacht hebben dat deze door culturele verschillen veroorzaakt zijn. Nu weet ik dat niet meer zo zeker.

 

3 reacties

  1. Keurig stuk ook ik ben 2 talig opgevoed Nl / Engels ik voel denk in het Engels doch uit me het beste in het Nederlands m,n partner is Russisch geeft weleens culturele conflicten ,ja hoe zeg je bepaalde zaken in een vreemde taal. groetjes ,Franklin .

  2. Franklin,

    Dank je.

    Herkenbaar, ik ben opgevoed met een Italiaanse moeder en een Nederlandse vader, heb zelf Engels moeten leren voor mijn eerste baan en ben nu weer Spaans aan het leren. Het blijft moeilijk om je gevoelens in een vreemde taal goed te verwoorden.

  3. Spaans vertalen

    Als je de taal echt moet leren zul je nooit zo goed spreken dan wanneer je er vanaf het begin mee opgroeit. Wel interessant stukje!

Laat een reactie achter bij Spaans vertalen Reactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.